Do niedawna tarasy ogrodowe zazwyczaj wykładano klinkierem, płytami z kamienia lub brukiem. Podczas wyszukiwania materiału warto przyjrzeć się również modnemu i dostępnemu wreszcie w Polsce drewnu, głównie egzotycznemu. Ma wiele zalet. Jego ciemniejszy kolor idealnie wtapia się w zielone zakatki ogrodu. Ponadto każdy z układanych elementów ma niepowtarzalny rysunek. Sprawia to, że drewniane nawierzchnie wygladaja oryginalnie, wydaja się lekkie, nie przytłaczaja, nawet, gdy pokrywaja duże płaszczyzny. Drewno ma znakomite własciwosci izolacyjne, dlatego zawsze wydaje się ciepłe. Można na nim siedzieć, a nawet przechadzać się boso bez obaw, że się przeziębimy lub nabawimy reumatyzmu. Drewno jest też idealnym materiałem przy urzadzaniu kacika zabaw dla dzieci.
Na wiele lat
Drewniane nawierzchnie znano już przed wiekami. Układano je na podjazdach i dziedzińcach zamkowych, gdzie tłumiły tętent kopyt końskich i stukających obręczy kół w powozach. Pojawiały się również w ogrodach. Swiadectwem tego sa scieżki i place zrekonstruowane wedle dawnych planów. Nawierzchnie wykonywano z drewna dębowego, lub z dających niesłychany prestiż, modnych wtedy gatunków egzotycznych przywożonych z niezwykłym trudem z nowego swiata do Europy. Gatunki te przesycone garbnikami sa twarde i naturalnie odporne na korozję biologiczną. Własciwości te zapewniaja mu trwałość często wyższa niż płytki i polbruki. Na tarasy stosuje się również modrzew i sosnę, Ten ostatni gatunek szczególnie starannie musi być impregnowany przed ułożeniem.